خلق صحنه های تماشایی و به حرکت در آوردن شخصیت های خیالی در انیمیشن

در یک تعریف کلی انیمیشن، به معنی شبیه سازی حرکت به واسطه تعدادی تصویر می باشد. این تکنیک دیگر تنها برای سرگرم کردن کودکان کاربرد ندارد بلکه ابزاری برای برقراری ارتباط بصری می باشد که نسبت به تصاویر ثابت جذاب تر و نسبت به فیلم های ویدیوئی از محدودیت های کمتری برخوردار است.

 

انیمیشن چیست؟

در این تکنیک از ابزارهایی مثل نقاشی، مدل ها یا عروسک ها برای ساخت یک تصویر متحرک بهره می گیرند. زمانی که تصاویر به صورت متداولی و با سرعت نمایان شوند، مغز آن را به صورت یک تصویر واحد و متحرک دریافت می کند. اگر چه در گذشته تصاویر به صورت دستی بر روی صفحات سلولوئید شفاف منقش می شدند، اما امروزه ساخت انیمیشن به واسطه کامپیوتر یا CGI بسیار سهل تر شده است.

 

عوامل مؤثر در حرکت تصاویر در انیمیشن

نرخ فریم یا معنای دیگر تعداد تصاویری که در یک ثانیه به نمایش در می آید، عاملی است که در تولید حرکتی نرم و روان و در نهایت تولید انیمیشن مد نظر می باشد. کمترین میزانی که برای تولید حرکت لازم است، ۱۲ تصویر در ثانیه می باشد اگر چه در این حالت ممکن است تصویر روان به نظر نرسد بنابراین در اغلب موارد از ۲۴ فریم در ثانیه برای ایجاد یک حرکت روان و منظم استفاده می گردد.

 

انواع انیمیشن کدامند؟

انیمیشن سنتی

این نوع که در گذشته مورد استفاده بوده را سل نیز می نامند. برای ساخت آن از ترسیم طرح ها بر روی کاغذ شفاف سلولوئیدی بهره برده و به منظور تولید توهم حرکت باید هر فریم توسط انیماتور طراحی گردد. انیمیشن های سنتی عمدتاً به صورت دو بعدی هستند. کارتون شیر شاه یکی از این موارد است.

 

انیمیشن ۲ بعدی یا vector based

اگر چه تمامی انیمیشن های ۲ بعدی زیر مجموعه نوع سنتی هستند اما نوع vector based در دسته انیمیشن های سنتی نمی باشد در حالی که به صورت ۲ بعدی اجرا می شود. در این تکنیک به جای پیکسل های تصویر، از وکتور ها برای ایجاد حرکت استفاده می شود. تمامی تصویر هایی که امروزه شناخته شده هستند مانند فرمت های JPG و GIF و … بر اساس پیکسل می باشند این امر در هنگام بزرگنمایی یا کوچک کردن تصویر بر کیفیت آن تأثیر می گذارد. اما در استفاده از تصاویر وکتوری دیگر نگرانی در راستای وضوح تصویر وجود ندارد. در وکتور از خطوط مشخص برای ساخت تصویر گرافیکی استفاده می شود. دیگر مزایای این روش:

• تصاویر نرم و روان به دلیل استفاده از مقادیر ریاضی در تولید حرکت
• قابلیت استفاده مجدد از تصاویر قبلی بدون نیاز به دوباره کشیدن یک کاراکتر
• مناسب برای انیماتور هایی که تکنیک طراحی قوی ندارند

 

 

انیمیشن ۳ بعدی یا ۳D

جدید ترین و مرسوم ترین نوع مورد استفاده در این روز ها، انیمیشن سه بعدی می باشد. در این تکنیک در یک نرم افزار حرکات اعضای بدن کاراکتر ها، ایجاد شده و محاسبه حرکت هر فریم توسط کامپیوتر انجام می شود. در این سبک بر خلاف دو بعدی در هر حرکت کاراکتر باید تمام بدن کاراکتر نمایش داده شود. از زمان سری اول کارتون داستان اسباب بازی تا کنون این سبک، مورد علاقه انیمیشن سازان بوده است.

 

موشن گرافیک

این تکنیک عمدتاً در مصارف تجاری مانند تبلیغات، نمایش عنوان فیلم ها و … استفاده می شود. اما هدف نهایی برقراری ارتباط با بیننده و ایجاد عمق در داستان است. در موشن گرافیک از اصول طراحی گرافیک برای تولید ویدئو بهره می گیرند. تیتراژ آغازین فیلم “روانی” اثر هیچکاک یکی از ابتدایی ترین نمونه های این سبک می باشد.

 

 

استاپ موشن

مواردی از جمله pixelation، claymation، cutout animation و … در این سبک جای می گیرند. اساس این تکینیک همانند همان روش سنتی یا فلیپ بوک می باشد. اما تفاوت آن با انیمیشن سنتی در استفاده از اشیاء واقعی به جای تصاویر، برای ایجاد هر فریم است. با اعمال تغییرات ریز و جزئی در موقعیت عروسک ها یا اشیاء، در هر فریم، حرکت ایجاد می گردد. این سبک به دلیل نیاز به تنظیمات دستی بسیار زمان بر و دشوار می باشد. از بهترین نمونه های استاپ موشن می توان به انیمیشن Chiken run اشاره کرد.

 

مطالعه بیشتر:

۷ نکته حرفه‌ای برای تدوین فیلم که باید بدانید

 

 

اصول اساسی انیمیشن سازی از نگاه انیماتور های دیزنی

در کتابی که دو تن از انیماتور های دیزنی در سال ۱۹۸۱ نوشتند، ۱۲ اصل اساسی برای ساخت انیمیشن به روش سنتی ارائه شده است اما این اصول به عنوان پایه ای برای تمامی انیمیشن سازان و تمامی تکنیک ها قابل تعمیم است.

۱.     اسکواش و کشش

این اصل به نحوه واکنش اشیاء نسبت به لمس، کشیده شدن، له شدن و به طور کلی استحکام آن اشاره دارد. مانند تغییر شکل یک توپ زمانی که با زمین برخورد می کند. آنچه که در این مسئله اهمیت دارد عدم تغییر حجم کلی شیء می باشد.

۲.     پیش بینی

حرکات زندگی واقعی به صورت ناگهانی رخ نمی دهد و قبل از هر حرکتی یک سری حرکات جزئی تر رخ می دهد. مثلاً برای پریدن ابتدا زانو ها خم می شود. توجه به این موارد از ساختگی به نظر رسیدن انیمیشن جلوگیری می کند.

۳.     صحنه سازی

این اصل برگرفته از تئاتر می باشد. تغییر زاویه دید، سایه ها، نور و تمامی اجزاء یک صحنه در بهتر به نظر رسیدن انیمیشن تأثیر گذار است.

۴.     مستقیم در مقابل pose to pose

این اصل به تکنیکی که برای ساخت انیمیشن استفاده می شود اشاره دارد. بدین معنی که یک ژست آغازین ایجاد شده و سپس ژست های بعدی به طور متوالی ساخته شود یا اینکه ژست های کلیدی ایجاد شده و سپس فریم های مابین آن تکمیل گردد.

۵.     عمل follow through و عمل همپوشانی

برای واقعی سازی، این دو اصل لازم هستند. زمانی که یک جسم توقف کرده اما باقی اجسام متحرک باشند از follow through بهره می گیرند مانند زمانی که یک دونده ناگهان توقف کند اما قسمت هایی از لباس همچنان باید حرکت کنند. عمل همپوشانی زمانی مطرح می شود که قسمت های مختلف یک شیء با سرعت های متفاوت حرکت کند.

۶.     ورود و خروج آهسته

برای کنترل سرعت در انیمیشن می توان از تعداد فریم ها کمک گرفت. هر چه تعداد فریم ها بیشتر باشد، سرعت عمل نیز کمتر می شود.

۷.     قوس (Arc)

ایجاد یک مسیر قوس دار برای حرکت به طبیعی تر بودن آن کمک می کند.

۸.     اقدام ثانویه

ایجاد تعادل در این اصل مد نظر است.

دیگر اصول اساسی انیمیشن سازی که در کتاب مذکور مطرح شده است عناصری چون زمان بندی، اغراق و بزرگنمایی، نقاشی جامد و جذابیت است.